Tytuł: Opracowanie i publikacja wyników badań archeologicznych średniowiecznego zespołu osadniczego w Starorypinie
cel projektu: Przedmiotem badań, analiz i publikacji jest kompleks osadniczy wraz miejscem centralnym dawnym obiektem obronnym w Starorypinie, woj. kujawsko pomorskie (AZP 3851, stan. 1, 3, 4, 6). Główny cel realizacji zadania stanowi kompleksowe opracowanie wyników badań zainicjowanych już w latach 60. XX wieku wraz z publikacją dotyczącą fazy późnośredniowiecznej. Opracowanie dotychczasowych badań pozwoli zgłębić temat różnych aspektów funkcjonowania tego założenia, przede wszystkim w zakresie zagospodarowania przestrzennego oraz jego chronologii, a także przyczyni się do zwiększenia promocji i ochrony tego ważnego kompleksu. Wyniki badań archeologicznych oraz informację w źródłach pisanych wskazują, że w średniowieczu ośrodek w Starorypinie był ważnym centrum kulturotwórczym i administracyjnym dla całego międzyrzecza Wisły, Drwęcy i Skrwy.
Osoby zaangażowane w realizacje projektu:
dr Jadwiga Lewandowska koordynator (archeolog, specjalizacja ekoarcheologia, antropolog kulturowy, muzealnik) archeolog kustosz w Muzeum Ziemi Dobrzyńśkiej w Rypinie, wieloletnie doświadczenie i udział w pracach badawczych na obiektach obronnych w mezoregionie chełmińsko dobrzyńskim (m.in. w Grążawach, Górznie, Strzygach, Zwiniarzu); od 2007 roku kierownik badań archeologicznych na terenie ziemi dobrzyńskiej, w tym w Starorypinie, doświadczenie w kierowaniu interdyscyplinarnymi projektami badawczymi, w tym z wykorzystaniem metod nieinwazyjnych.
Prof. dr hab. inż. Tomasz Goslar (fizyk) 29 lat doświadczenia w datowaniu 14C, kierownik Poznańskiego Laboratorium Radiowęglowego, pomiary 14C AMS.
Prof. UMK dr hab. Daniel Makowiecki (archeolog, zootechnik) Pracownik
Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, wybitny znawcza zwierzęcych szczątków kostnych pochodzących z kontekstów archeologicznych, w tym z obszaru ziemi dobrzyńskiej i Starorypina.
Prof. dr hab. inż. Marek Krąpiec Pracownik Akademii HutniczoGórniczej, specjalista w zakresie datowania radiowęglowego i dendrochronologii.
dr hab. Kazimierz Grążawski (archeolog, mediewista) prof. UWM w Olsztynie, 30 lat doświadczenia w pracach badawczych na obiektach obronnych w mezoregionie chełmińsko dobrzyńskim.
dr Marek Kołyszko (archeolog, konserwator zabytków) kierownik Pracowni Dokumentacji i Konserwacji Instytutu Archeologii UMK w Toruniu; wybrane projekty konserwatorskie: detale architektoniczne tarasu górnego rezydencji carskiej w Peterhofie w Rosji; detale architektoniczne i sztukatorskie Pałacu Taschenberg w Dreźnie; konserwacja detali architektonicznych Ratusza Staromiejskiego w Toruniu.
dr hab. Agnieszka Noryśkiewicz (paleobotanik, geograf, specjalizacja palinologia) adiunkt w PracowniRekonstrukcji Środowiska Przyrodniczego Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, kierownik grantów badawczych, w tym: H01H 021 29 Historia osadnictwa i roślinności w wybranych regionach ziemi chełmińskiej w ciągu ostatnich trzech tysięcy lat, w świetle analizy pyłkowej i archeologicznej.
dr hab. Piotr Weckwerth (geomorfolog) adiunkt w Zakładzie Geomorfologii i Paleogeografii Czwartorzędu Instytutu Geografii UMK w Toruniu.
mgr Wiesław Małkowski (archeolog) pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie badań metodami nieinwazyjnymi.
dr Miron Bogacki (archeolog) pracownik Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego, specjalista w zakresie badań metodami nieinwazyjnymi, zdjęć lotniczych.
mgr Krzysztof Rybka (archeolog, konserwator zabytków) pracownik Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, specjalista w konserwacji zabytków archeologicznych oraz analizach metaloznawczych.
mgr Piotr Błędowski (archeolog) pracownik Instytutu Archeologii UMK w Toruniu, znawca ceramiki średniowiecznej.
dr Joanna Abramów (archeolog, archeobotanik) Specjalista w wykonywaniu analiz archeobotanicznych.
dr Piotr Gałkowski (historyk) Wybitny znawca historii ziemi dobrzyńskiej, autor wielu publikacji o regionie.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego